خمینی روزگاری گفته بود: «این‌هایی که زیربنای همه‌چیز را اقتصاد می‌بینند، این‌ها انسان را حیوان می‌بینند. حیوان هم همه‌چیزش برای اقتصادش است؛ زیربنای همه‌چیزش اقتصادش است. الاغ هم زیربنای همه‌چیزش اقتصادش است!»
مایکل آیزنشتات، تحلیل‌گر ارشد امور نظامی و امنیتی، در مقاله‌ای نوشت هر چند برخی مقام‌های جمهوری اسلامی از لزوم تغییر دکترین هسته‌ای و ساخت بمب اتمی سخن گفته‌اند اما دست‌کم هفت دلیل وجود دارد که می‌تواند تهران را از تحقق این هدف بازدارد.
در روزهای اخیر فضای جنگ در رسانه‌ها به چشم می‌خورد؛ سؤال این است که این فضا تا چه اندازه واقعیت دارد؟ آیا واقعاً احتمال بازگشت به جنگ وجود دارد یا صرفاً فضاسازی رسانه‌ای است؟
در ادبیات عامیانه فارسی، مثلی هست که می‌گوید: «اسب‌های درشکه وقتی به سربالایی می‌رسند و کار سخت می‌شود، به جان هم می‌افتند و همدیگر را گاز می‌گیرند». این دقیقاً توصیف وضعیت فعلی مسئولان جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی می‌کوشد پروژه جانشینی رهبری را تسهیل کند و با اعطای امتیازهای کوچک، برای جانشین علی خامنه‌ای زمان بخرد.
تفاوت امروز با گذشته در آن است که دیگر تنها آمریکا ایران را تحریم نکرده، بلکه کل نظام بین‌الملل در ارتباط با جمهوری اسلامی به اجماع رسیده است.
با بازگشت رسمی تحریم‌های سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران، کشور وارد مرحله‌ای تازه از بحران‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی شده است.
با بازگشت تحریم‌های سازمان ملل، جمهوری اسلامی وارد مرحله‌ای از بحران شده است که می‌توان آن را ابر‌بحران نامید؛ وضعیتی بی‌سابقه که متشکل از سه بحران هم‌زمان و در هم‌تنیده است:
با فعال شدن مکانیسم «ماشه» و بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران که در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ لغو شده بود، قدرت‌های غربی بار دیگر در برابر چالش چگونگی مهار و نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران قرار گرفته‌اند.
نشریه اسرائیل نشنال‌نیوز در مطلبی نوشته که مذاکره با رژیم‌هایی مانند جمهوری اسلامی نه تنها راه‌حل نیست، بلکه به معنای نادیده‌گرفتن رنج میلیون‌ها زن و شهروند آزادی‌خواه در داخل ایران است.
پس از هفته‌ها و بلکه ماه‌ها تعلیق و تشویش در افکار عمومی، سرانجام فرآیند مکانیسم ماشه، نهایی و تکمیل و قطعنامه پیشنهادی روسبه و چین در شورای امنیت سازمان ملل متحد رد شد.
در آستانه پایان مهلت ۳۰روزه مکانیسم ماشه، همه طرف‌ها هنوز پای میز مذاکره هستند، اما نه برای رسیدن به توافق. آنچه در دقیقه ۹۰ جریان دارد، بیشتر شبیه کالبدشکافی یک دیپلماسی مرده است؛ تلاش برای تعیین اینکه چه کسی مقصر شکست است.
سه سال پس از خیزش «زن، زندگی، آزادی»، خیابان‌های ایران چهره‌ای تازه به خود گرفته‌اند. زنان بسیاری دیگر روسری بر سر نمی‌گذارند و در کافه‌ها، پارک‌ها، مترو و حتی بازارها، بدون حجاب اجباری ظاهر می‌شوند.
به نوشته روزنامه اورشلیم پست، تصاویر ماهواره‌ای اخیر نشان می‌دهد ایران بخش‌هایی از برنامه موشک‌های بالستیک خود را بازسازی می‌کند؛ اقدامی که می‌تواند در سال‌های آینده به تهدیدی جدی برای اسرائیل بدل شود.
«عشق ابدی» در فضای فارسی با فرمتی آشنا به مخاطبان جهانی عرضه شده است: گروهی از جوانان در ویلایی لوکس گرد هم می‌آیند، روابط عاطفی خود را تغییر می‌دهند، در چالش‌های نمایشی شرکت می‌کنند و در نهایت یک زوج برنده جایزه‌ای چشمگیر می‌شود.
وضعیت این است که مسعود پزشکیان در سخنرانیِ خود در نیویورک تمرکز را نه بر ایران، بلکه بر فلسطین گذاشت و از سیاست‌های جمهوریِ اسلامی دفاع کرد و بحث را اخلاقی کرد؛ مبنی بر اینکه «آنچه بر خود نمی‌پسندی، بر دیگران مپسند.»
به نوشته تحلیل‌گر تایمز اسرائیل، اقدام دستگاه اطلاعاتی عراق در خنثی کردن توطئه ترور احمد الشرع، رئیس‌جمهوری موقت سوریه، می‌تواند نقطه عطفی در تحولات خاورمیانه باشد.
در شبکه‌های اجتماعی فارسی یک صحنه آشنا مدام تکرار می‌شود: به‌جای همدلی با کسی که ضربه خورده یا فکرکردن به راه‌حل‌های جمعی، به طعنه پناه می‌بریم و از لغزش یا بدبیاری دیگران، آرامشی لحظه‌ای می‌گیریم.
هر ساله با آغاز مجمع عمومی سازمان ملل متحد، هیات بزرگی از همراهان رییس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی همراه او راهی نیویورک می‌شوند. آنچه در ظاهر «سفر دیپلماتیک» خوانده می‌شود، در عمل بیش از آن‌که دستاوردی برای مردم ایران داشته باشد، به تور تفریحی شباهت دارد.
خبرگزاری رویترز در یادداشتی به بازگشت قریب‌الوقوع تحریم‌های بین‌المللی ایران پرداخت و نوشت که این تحریم‌ها احتمالا صادرات حیاتی نفت این کشور را متوقف نخواهد کرد اما می‌تواند برای پالایشگران چینی سودآور باشد و امکان دسترسی آن‌ها را به سهم بزرگ‌تری از نفت تخفیفی ایران، فراهم کند.
سخنرانی جدید علی خامنه‌ای از مخفیگاه را می‌توان یکی از بدترین و ضدملی‌ترین سخنرانی‌های او توصیف کرد.
علی خامنه‌ای، در اظهاراتی صریح، تمامی پیشنهادها برای مذاکره مستقیم و جامع با ایالات متحده آمریکا را رد کرد. او تاکید کرد که وضعیت موجود میان جمهوری اسلامی و آمریکا، یک «بن‌بست محض» است و نه‌تنها مذاکره با آمریکا سودی ندارد، بلکه به ضرر کشور خواهد بود.