عادل نجفزاده، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با بیان این که بر اساس آنالیزهای رسوبشناسی، خشکشدگی به معنای آنچه امروز در دریاچه ارومیه رخ داده، از ۱۲ هزار سال پیش تاکنون وجود نداشته است، گفت متاسفانه این دریاچه «به دلیل سیاستهای غلط» خشک شده است.
نجفزاده روز ۲۸ آبان به مطالعات انجام شده در سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور در مورد دریاچه ارومیه اشاره کرد و گفت: «اگر از اطلاعات و پژوهشهای این سازمان استفاده میشد، به طور یقین و قطع نباید در حوزه آبریز این دریاچه بیش از ۳۰ سد ساخته میشد.»
این نماینده مجلس از اصلاح نشدن روشهای کشاورزی در پاییندست دریاچه ارومیه و مواجه بودن این دریاچه با مباحث مربوط به کمبود آب، به عنوان «برخی معضلات آن» نام برد.
عضو کمیسیون صنایع و معادن اضافه کرد که سازمانهای مجری به دلیل عدم استفاده از اطلاعات موجود در سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور، این معضلات را بر حاکمیت و مردم تحمیل میکنند.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، روز ۲۹ مهر در گزارشی نوشت در حال حاضر تنها ۱۰ درصد از دریاچه ارومیه باقی مانده است.
در این گزارش از ساخت ۲۳ سد و افزایش ۱۴۰ هزار هکتاری سطوح زیر کشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به عنوان برخی عوامل خشک شدن این دریاچه نام برده شده است.
روز ۲۸ شهریور روزنامه اعتماد در گزارشی از خشک شدن کامل دریاچه ارومیه پس از آبگیری در بهار امسال خبر داد و نوشت که این دریاچه در بهار و زمستان گذشته به صورت فصلی و با حدود یک میلیارد متر مکعب آب، آبگیری شده بود.
خشک شدن دریاچه ارومیه خطرات متعددی را برای ساکنان حوضه آبریز آن به همراه داشته است. از جمله، توفانهای گرد و غبار تهدیدی جدی برای حدود پنج میلیون نفر از ساکنان این منطقه محسوب میشوند.
این تغییر گسترده اقلیم، کشاورزی و گردشگری در حوضه دریاچه ارومیه را تحت تاثیر مستقیم قرار داده است.
بر اساس برنامههای شکست خورده احیای این دریاچه، قرار بود تراز سطح آب تا سال ۱۴۰۵ به ۱۲۷۴/۱ متر برسد
تحقیقات زمینشناسی نشان میدهند پر و خالی شدن دریاچه ارومیه از آب میتواند بر لرزهخیزی منطقه تاثیر بگذارد.
وقوع دو زمینلرزه به بزرگی شش در روز چهارم اسفند ۱۳۹۸ در نزدیکی سلماس و سرو و همچنین توالی زلزلههای خوی در سالهای ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ همزمان با خشک شدن دریاچه ارومیه، این فرضیه را تقویت میکند.